Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen | 5x inspiratie

Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen

De boodschap die een ouder zijn kind meegeeft in het contact met andere is; samen spelen, samen delen. Wat bedoelen we daarmee? Mogen er geen emoties los komen in het contact met andere? Mag een kind niet boos worden of huilen als een ander zijn auto afpakt? Is samen spelen stoïcijns je auto afstaan? Stoïcijns is ook iets wat me de laatste tijd opvalt bij het juichen na een doelpunt bij voetballers. Vandaar mijn ‘e-motie’ hier tegen! Hieronder lees je wat er zo moeilijk is aan het uiten en delen van emoties. Ik geef je 5 inspiraties waarmee ik je uitdaag je emoties te delen. Lees hieronder verder: Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen.

Lees meer: hoe moet ik goed voor mezelf zorgen. Klik hier

Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen

Over het algemeen vinden de meeste mensen het lastig om zich kwetsbaar op te stellen en emotie te tonen en te delen. Je laat je ware ik zien. Wat vinden mensen daarvan? Wat vind jij daar zelf van? Mensen zijn geneigd om emoties te verdringen of in sommige gevallen erin te verdrinken.

Iedereen heeft 4 basisemoties namelijk; Boos, Blij, Bedroefd en Bang. Ze hebben allemaal een functie. Ze helpen ons om te overleven, ze bieden bescherming en bovenal maken ze onze behoeftes duidelijk. Emoties zorgen voor verbinding.

Er is een verschil tussen emotie (het moment) en een stemming (basishouding) Je basishouding kun je aanpassen, je kunt er een keuze inmaken. Het is de mindset die je zelf kiest. Emoties gaan vanzelf, automatisch. Door het uiten van je emotie kun je ontladen, het geeft nieuwe energie en nieuwe inzichten. Door het op te kroppen ontstaat er irritatie. Het gaat vast zitten in je lichaam.

Topsportbeleving

De plek waar ik vaak pure emotie zie is in de topsport. Er is geen andere plek waar de emoties en stemmingen zo op en neer schieten. Het is nodig om tot een zo optimaal mogelijke prestatie te komen. Daarom vind ik het zo fijn om naar te kijken. Ik heb het gevoel dat ik wat dichterbij ‘mijn helden’ sta die keiharde inzet tonen. Door de kwetsbaarheid zie ik de echte persoon achter de sporter. Puur, ik houd ervan!

Juichen in het voetbal

Wat me de laatste tijd opvalt in het voetbal is dat ik minder emotie zie, ik voel me minder verbonden. Wat ik zie zijn rituelen, acties, handelingen, houdingen. Na het scoren wordt er positie bepaald om de handeling te verrichten; een hand voor het gezicht, een pijl en boog afschieten, twee handen op en neer wiegen, superman houding. Vaak wordt het doelpunt ook niet samen gevierd het is een eenmansactie in een teamsport.

Op datzelfde moment ben ik thuis lachend opgesprongen van de bank, bal mijn vuisten en roep; Yes, Yes, Yes! Ik doe een houterig dansje en probeer mijn kinderen te betrekken in mijn vreugde. Mijn kinderen doen niet mee maar kijken me verbaasd aan. En met diezelfde verbaasde blik kijk ik terug naar de T.V.

Droom van een voetballer

De voetballer heeft heel zijn leven gedroomd om in dat grote stadion een wereld doelpunt te scoren. Hij heeft er kei hard voor gewerkt en het betaald zich nu uit. Mijn gedachten zijn; gooi je blijdschap eruit! Voel het, beleef het, ontlaad!  In plaats daarvan stopt de voetballer zijn pijl en boog weer terug in zijn broek en loopt met een stoïcijns gezicht terug om vervolgens de aftrap te nemen.

Ik begrijp de emotie niet. Ik voel de blijheid niet. Is de voetballer na zijn doelpunt boos, bang of bedroefd?

Als de voetballer thuis van zijn vrouw hoort dat hij vader wordt zou hij zijn blijdschap dan ook tonen door zijn pijl en boog af te schieten?

Ik zou een sportspycholoog of een artiestenpsycholoog eens willen vragen om hun licht op deze ‘trend’ te laten schijnen. Ik wil een ‘e-motie’ indienen tegen de manier van juichen in het huidige voetbal. De KNVB heeft als algemeen kenmerk: plezierbeleving; juichen na een doelpunt. Wordt het op deze manier bedoeld en uitgedragen?

Ik zie kinderen op het voetbalveld op dezelfde manier juichen. Past deze plezierbeleving niet beter bij een toneelvereniging dan bij een voetbalvereniging? Lees hieronder verder: Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen

Voorbeeldfunctie

Als opvoeder, leraar, trainer en publieksfiguur vervul je een voorbeeld functie. Als jij moeite hebt met emoties te uiten en te delen dan nemen andere dat over omdat jij het voorbeeld bent. Jij bent de held in hun ogen. Het hoort zoals jij het doet.

Generatie

Waar er vroeger een strenge opvoeding, training, begeleiding werd gehanteerd waarin emoties werden onderdrukt lijkt het nu naar de andere kant over te slaan waarin opvoeders, trainers en begeleiders conflicten uit de weg gaan.

De middenweg is dat je iemand aanspreekt op zijn gedrag en hem toch laat voelen dat hij als persoon gewaardeerd wordt. Daardoor kan iemand eigenwaarde en zelfvertrouwen ontwikkelen, je laat de persoon groeien. Leer iemand te ontdekken, fouten te maken, gedachten uit te spreken, beslissingen te nemen en uitdagingen aan te gaan.

Lees meer: Doen wat je leuk vindt. Klik hier

Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen?

5 inspiraties:

1. Hoe meer we uiten wat er in ons leeft, hoe meer energie het ons geeft.
2. Gedrag kan je irriteren de persoon zul je waarderen.
3. Leer kinderen niet dat ze niet boos mogen zijn, leer ze hoe ze boos mogen zijn.
4. Misschien moet je jezelf eerst tegen komen voordat je het kunt zijn.
5. Een goede relatie is niet de juiste persoon vinden maar de juiste persoon zijn.

Wil je aan de slag met het uiten van je emotie? Ervaar het positieve effect ervan op jezelf in relatie met anderen en in het bereiken van je persoonlijke of teamdoelen. Plan een gratis kennismakingsgesprek waarin ik zal vertellen wat ik voor jou kan betekenen. Klik hier

Met vriendelijke groei,

Sara Meulenbroeks

Wil jij een reactie geven op: Waarom is het zo moeilijk om emoties te delen? Doe dat hieronder.